Covid 19, een half jaar geleden nog onbekend en intussen heeft het virus zowat de hele wereld door elkaar geschud. Een groep die de voorbije weken in het bijzonder in de media kwam zijn onze studenten. Ook zij hebben stevig te lijden onder het virus en dan meer bepaald onder de maatregelen die er voor hen schoolgewijs aan vasthangen. Hieronder de grootste pijnpunten bij studenten door Covid 19 en onze tips over hoe zij hier beter mee kunnen omgaan.
I. Ze voelen zich alleen (in hun worsteling )
Als student heb je normaal gezien (als je trouw naar de les gaat tenminste) bijna dagelijks contact met je medestudenten en je docenten. Je kan vragen stellen als je de les niet begrijpt en steun zoeken bij de medestudent.
In tijden van corona val je plots zonder dit samen zijn, dit delen en steun vinden bij elkaar. Waar het in de collegezaal door één of andere attente vriend of vriendin wel eens opgepikt werd als je je niet zo lekker voelt, is het in de anonimiteit van je studeer- of slaapkamer vaak heel wat moeilijker om echt gezien te worden of om hulp te vragen.
En ook voor docenten is het plots niet meer zo makkelijk om op te pikken wanneer studenten er verward of verloren bij zitten en even in te checken of ze de leerstof wel begrijpen. Ze worden plots gereduceerd tot een filmpje of beeld op een computerscherm. Studenten worden gedwongen om hun leerstof zelfstandiger dan ooit te verwerken. Niet alleen gaat dit heel wat trager (too much work too little time!) maar het concept van “ik stel een vraag in de les en krijg meteen een antwoord" valt ook weg. Via mail of andere online communicatiemiddelen,… zit er hoe dan ook meer afstand, ruis en vertraging op de communicatie. En laten we eerlijk zijn, dat maakt het niet altijd even gemakkelijk en soms zelfs ronduit zwaar voor de studenten.
Lieve studenten, ik voel de nood om jullie op het hart drukken dat jullie niet alleen door deze moeilijke tijd hoeven te gaan. Voel je dat je vastloopt, stel jezelf dan de vraag wie of wat je hierin kan ondersteunen? Voel je dat je met vragen over de leerstof zit, neem dan contact op met je medestudenten, je leerkracht of een externe professional bij BijlesHuis. De bijlesdocenten daar hebben de nodige ervaring en achtergrond om je tijdens deze moeilijke periode online of aan huis te ondersteunen. Je kan er terecht voor vakinhoudelijke uitleg, oefeningen of hulp bij plannen en leren leren.
Struggle je met angsten en kan jij wel wat hulp gebruiken in het leren omgaan met die angsten of die storende gedachten, contacteer dan een psycholoog of therapeut. Bij Anthentiek (nu Kurago) willen we graag langs je lopen. Je kan zowel online als in onze praktijk bij ons terecht.
En ja natuurlijk snappen we dat het best spannend is om aan te geven dat het niet zo goed met je gaat of dat je last hebt met het verwerken van de leerstof, maar we gunnen je de moed om jezelf toch te laten zien opdat je de steun krijgt die je verdient. Want het bij jezelf houden en jezelf veroordelen tot er alleen mee blijven zitten, kost je vaak veel meer op lange termijn.
II. De stress neemt toe en de ontspanningsmogelijkheden nemen af
Let’s face it… Corona zorgt voor stress bij heel wat studenten. Van de ene dag op de andere dag ben je aan huis gebonden en vallen de energiegevers die tegengewicht boden aan de stress weg (bv. contact met vrienden, avondje film met je lief, fitness, uitgaan…). Komt daar nog eens bij dat je een naderend examen hebt of zorgen in de thuiscontext (bv een zorgbehoevende ouder,…) en je krijgt een gevaarlijke cocktail die leidt tot stress en een verminderd gevoel van welzijn… Weet dat het perfect normaal is om je in tijden als deze gefrustreerd, gestresseerd, angstig, verdrietig of wat dan ook te voelen. Ik gun je van harte dat je jezelf met dezelfde mildheid kan benaderen als je dat bij een vriend of vriendin zou doen. Wat zou je hen toefluisteren als ze het lastig hebben, welke tip zou je hen geven, wat zou je voor hen doen? En kan je dit ook op jezelf toepassen? Mag die lat voor een keer net wat lager (en die vraag geldt niet alleen voor onze studenten maar ook voor onze scholen)? Mag het een keer wat minder, mag het een keer net goed genoeg .
En als jij een hoofd hebt als het mijne, dan krijg je misschien regelmatig onheilspellende gedachten toegegooid zoals “ Maar wat dan als ik niet slaag?”. Ik nodig je uit om hier even over stil te staan: Ja…wat dan? De wereld zal niet stoppen met draaien. Je kan alleen maar je best doen, en je best doen staat niet gelijk aan zodanig over je grenzen gaan tot je mentale en fysieke welzijn eronder lijdt. Stel jezelf de vraag of het er binnen 10 jaar toe doet of je met een 19 of een 11 afstudeerde of dat je toekomstige werkgever je zal vragen of je in de zomer van 2020 een herexamen had?
En misschien moet de focus in tijden als deze niet enkel liggen op slagen of niet slagen, maar is het belangrijker dat je op het einde van de rit kan zeggen “ik heb mijn best gedaan en ben tegelijkertijd gedurende dit hele covid avontuur een goede vriend/vriendin voor mezelf gebleven”.